ریواچ لوسیفر لذت بخشه، هوا آلوده‌ست، میخوام موهامو کوتاه کنم. چشمهای تام خیلی قشنگن و راستی. دارم داستانمو دوباره‌مینویسم. از بابتش خوشحالم و به من احساس خوبی میده، شبیه زندگی کردن توی یک دنیای دیگه. شبیه کتاب خوندن ولی خیلی چرخ آور تره. دلم یه لازانیای چرب و تند میخواد به همراه کولا ( که هیچ وقت نمیخورم ) و اینکه.. احتمالا یه تغییر ریز برای فونت اینجا بد نباشه. بعلاوه اینکه باید توی اون یکی وبلاگم یه نامه چالش برانگیز پست کنم. راجب تو=>
روزهای گرم و بی‌خاصیتی رو میگذرونم. شاید با این حجم از درونگرایی و انزوا طلبی کنار بیام و خودمو توی جمع بپذیرم، شاید برم و توی فرهنگسرای همین نزدیکی کلاس خمیر ایتالیایی ( همچین اسمی ) ثبت نام کنم. گرچه به پای سفالگری نمیرسه ولی خب شاید یه تکونی به خودم دادم و اصلا درآمد زایی کردم
* عینک دودی و پیپ:دی *
+نوشتن این روزا سخت شده. کتاب میخونم. بیخودی خوشحالم.
من به طرز دیوونه‌واری دوستت داشتم. انقدر که گفتم عاشقتم، ولی فکرکنم عشق هیچ وقت اون افسانه ای نبود که مامان بزرگامون بازگو میکردنش. شاید هم من عاشق نبودم. به هرحال،بعد یک مدت چیزی درون من رشد کرد و دیدم که عه؟ بهتره عاقلانه تر دوستت داشته باشم. منظورم این نیست که دوستت ندارم. دوستت دارم اما نه مثل قبل. اینو میخونی و من ریز میخندم. جمله آشناییه نه؟ نترس. من اونقدر بی رحم نیستم.
سلام و صد سلام بر بازدید کنندگان باینری ( کد ) بنده با نهایت افتخار اینجا هستم با چالش چهارم سوفی که اینجا برای اولین بار باهاش ملاقات کردم و منبعش حذف شده بود. سوال پیش میاد چرا اینجا که میشه گفت هیچکس نمیاد چالش از توش بخونه دارم چالش میذارم؟ خودمم نمیدونم ممنون^-^ بریم برای چالش.
" لدی می بهم نزدیک شد " اولیور، به قفسه سینه اش ضربه زد " دستش رو گذاشت روی قلبم و بهم گفت.. خدا تورو فراموش نکرده، اولیور ودرلی. اون هیچکی رو فراموش نمیکنه. امید توراهه.. "
پرسیدم " شما چی گفتین؟ "
" تو روش خندیدم! ولی انگار بهش برنخورد. دوباره موعظه خوندنش رو شروع کرد. منم دمم رو گذاشتم رو کولم و برگشتم خونه " اولیور به طبقه دوم اشاره کرد و گفت " زیر همون پنجره خوابیدم. صبح فرداش که بیدار شدم... "
اولیور صورتش رو به طرف نور بی رمغ برگرداند " حق با لدی می بود. امید از راه رسید "
خندید " و توی حیاط پشتی خونه ی من فرود اومد! "
- a snicker of magic, natalie lioyd -
