where :: یادداشت‌های‌ زیر زمینی

where

جهت خالی کردن کلماتی که توی قلب و مغز من سنگینی میکنن، اما نیازی به دیده شدن یا نظر ندارن. فقط هستن، بدون هیچ دلیل یا انگیزه ای. فقط وجود دارن و وزنشون رو باید یکجایی از روی دوشم پایین بذارم. برای اینکه احساس کنم هنوز میتونم با ریه های نصفه نیمه‌م‌؛ زیر اینهمه بار و فکر و غم نفس بکشم. بدون هیچ دلیل یا انگیزه ای.

+آدرس وبلاگ، سمپرفی، یک شعار قدیمی از جنگهای سالها پیش ، به معنای همیشه وفادار است

ָ࣪۰ ഒ ｡
زمان لخت و عریان، نرم نرمک به وجود می‌آید، منتظرمان می‌گذارد و وقتی می‌آید بیزارمان می‌کند. چون معلوم می‌شود از مدت‌ها پیش، آن جا بوده است.
ָ࣪۰ ഒ ｡

" خانه دوست کجاست؟ " در فلق بود که پرسید سوار
اسمان مکثی کرد.
رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت
" نرسیده به درخت،
کوچه باغی‌ست که از خواب خدا سبز تر است
و در ان عشق به اندازه پرهای صداقت آبی‌ست.
می‌روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ، سر بدر می‌آرد،
پس به سمت گل تنهایی می‌پیچی،
دو قدم مانده به گل،
پای فواره جاوید اساطیر زمین می‌مانی
و تورا ترسی شفاف فرا میگیرد.
در صمیمیت سیال فضا، خش خشی میشنوی:
کودکی میبینی
رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه نور
و از او میپرسی
خانه دوست کجاست. "
-
نام وبلاگ برگرفته از کتابی با همین نام؛ نوشته ی فیودور داستایِوسکی.

ָ࣪۰ ഒ ｡
I've always felt like i'm a drop in your ocean and when it hurts, you don't see
‌

منوی وبلاگ

موضوعات

جعبه‌ی‌نامه‌ها (۱۹)
Challenges ~ (۲)

آخرین مطالب

آرشیو مطالب

صاحبخونه

متیو~蒸発 ( 84 )

بیشتر خوندین

پیشنهادی ها

پیوندهای روزانه

Family

یادداشت‌های‌ زیر زمینی

تصور نمی‌کنم که بتوان تنهایی را با کسی شریک شد ‌..

where